Je hoeft het niet altijd 'goed' te doen!

Jarenlang was ik op zoek naar dé manier om het ‘goed’ te doen. Hoe vind ik mijn balans? Wat moet ik doen, en wat moet ik laten? Hoe zorg ik dat ik alles uit mijn energie haal om zo goed mogelijk te herstellen? Hoe krijg ik mijn gezondheid weer op de rit, en belangrijker nog: hoe houd ik dat vast? En dan tot slot ook nog: hoe zorg ik dat ik me daarin gelukkig (en als mezelf) blijf voelen?

Ik dacht: er móét toch een juiste weg zijn, een plan dat werkt, dit moest toch niet zo moeilijk zijn? Ik probeerde steeds de goede keuzes te maken, maar voelde vaak dat ik tekortschiet. Omdat de ene dag de andere dag niet was (ongeacht mijn inspanning of ontspanning), en omdat het antwoord niet altijd zo zwart of wit was als ik hoopte. En ook omdat het me niet lukte om aan alle verwachtingen te voldoen (want wat is goed eigenlijk en waar baseer ik dat op?).

Ergens is het allemaal goed willen doen ook een soort van coping

Als je ziek wordt dan kun je je onveilig gaan voelen. In je lichaam (die allerlei nare signalen en vermoeidheid aangeeft - te pas en te onpas 😉), maar ook in je leven, omdat je met zoveel dingen rekening moet houden elke dag weer en het een hele klus kan zijn om voor jezelf te zorgen en te blijven functioneren. En ook omdat je mogelijk onzekerheid voelt richting de toekomst.

Goed willen doen werd voor mij een overlevingsstrategie. Als je lijf niet meewerkt, is het logisch dat je vastklampt aan wat je denkt dat helpt, dat is je veilige anker. Want dat kan het heel fijn zijn om te voelen: Ik doe in ieder geval wat ik kan doen. Je wilt controle, duidelijkheid, grip. Je wilt niet steeds teleurgesteld worden door je lichaam.

Op een gegeven moment begon ik te zien dat die zoektocht naar één ‘juiste’ manier me niet hielp. Want wat was ‘het goed doen’ dan? En kan dat überhaupt wel als je het hebt over balans en gezondheid? En betekent alles ‘goed’ doen dan ook dat ik me beter voelde? Ik legde mezelf daarmee ook druk op, namelijk dat als ik het dan in ieder geval maar goed deed, dan … kon ik tevreden zijn met mezelf. Maar als mijn lichaam zich niet goed voelde, lag dat dan ook aan mij?

Ik hield me vast aan een handleiding of een zoektocht die niet duidelijk was.

Wat staat er tegenover ‘het goed doen’?

Ik wil benadrukken dat het leven niet maakbaar is, want dat wordt tegenwoordig te vaak gesuggereerd en als dat waar was hadden we geen problemen op de wereld. Maar langzaam leerde ik wel iets nieuws: ik hoef niet te leven volgens een vast plan of ‘het boekje’. Ik hoefde het niet altijd goed te doen. Want ik ben de auteur van mijn eigen verhaal. Niet in de zin van ‘alles is maakbaar’, maar wel dat ik mag bepalen wat ik belangrijk vind, waar ik mijn (beperkte) aandacht en energie aan geef.

Want met een beperkt energiebudget is dat misschien wel het allerbelangrijkste wat er is. Je energie is kostbaar, en die hoef je niet te verspillen aan dingen die zogenaamd ‘moeten’ of waarvan je denk dat ze ‘moeten’.

Mijn verhaal gaat nu niet meer over het ‘goed doen’. Mijn verhaal gaat nu over wat ik waardevol vind. En over wat me het gevoel geeft dat ik ertoe doe. Over welke hoofdstukken ik schrijf. Over wat ik vasthoud, en wat ik loslaat. En niet over hoe ik het zou moeten ‘goed’ doen. En dat gaf mij rust. Niet alleen mijn hoofd, maar ook mijn lichaam.

Dus: wat schrijf jij in jouw boek?

Wat mag erin staan van wat jíj belangrijk vindt? En welke hoofdstukken mag je misschien laten gaan? Want ook met klachten is jouw leven van jou.

Jouw boek mag gaan over wat jíj belangrijk vindt, wat voor jóu van waarde is. Niet voor wat anderen verwachten, of wat een arts of vriend(in) zegt dat je zou moeten doen.

Het leven is niet maakbaar en er is niet één perfecte route. Maar jij bepaalt wel welke hoofdstukken jij schrijft. Wat je echt belangrijk vindt en goed wil doen en wat je kan laten. Het gaat over welke keuzes je maakt en welke dingen je loslaat.

Dat maakt het leven lichter — ook als je lijf je soms beperkt.

PS. Het mooie van deze zoektocht? Ik heb inmiddels zoveel mensen begeleid en hiervan zoveel geleerd en heb een routekaart ontwikkeld: de Roadmap naar Chronisch Geluk.

Speciaal voor mensen met chronische klachten of langdurige ziekte. Een kaart die je helpt om, juist mét alles wat je doormaakt, weer meer geluk, richting en rust te ervaren.

Concreet, persoonlijk en met een paar opdrachten die je laten ervaren wat dit proces je kan brengen.

Wil je deze ontvangen? Stuur me dan even een mailtje met ‘roadmap Chronisch Geluk’ naar info@chronischgeluk.com. Of klik op de contactknop hier onderaan in het blauw en type in het contactformulier 'roadmap'.

Contact Formulier aanvragen Roadmap.